Użytkownik Twittera w Chile stanął przed perspektywą znalezienia się w więzieniu, po tym jak prominentny biznesmen oskarżył go o kradzież tożsamości przez tworzenie parodiujących kont na mikroblogowej stronie.

Attorney Rodrigo Ferrari Prieto został oskarżony [es] 19 lutego 2013 roku, jako osoba stojąca za obecnie nieaktywnymi kontami na Twitterze @losluksic, @andronicoluksic i @luksicandronicoparody, które wyśmiewały chilijskiego potentata biznesowego Andrónico Luksica [es] i jego rodzinę [es].

Jeśli zostanie uznany winnym, Ferrari Prieto może otrzymać wyrok nawet półtora roku więzienia.

Wedługo prawnika Luksica, użytkownik Twittera nie tylko publikował tweety podając się za jego klienta, ale także prywatne zdjęcia oraz niestosowne komentarze, które szkodziły wizerunkowi Luksica.

Andrónico Luksic. Zdjęcie z  Wikimedia Commons użyte zgodnie z licencją (CC BY-SA 2.0).

Działacze na rzecz prawa cyfrowego twierdzą, że sprawa jest naruszeniem wolności do wyrażania własnych opinii w internecie. Ze swojej strony Ferrari Prieto powiedział, że jest odpowiedzialny jedynie za konto @losluksic z avatarem, na którym widać było spadające z nieba monety i podpis „mamy kupę kasy”. Zdaniem Prieto było to częścią żartu i nie powinno być uważane za przestępstwo.

Kontrowersje wzbudza również fakt, że kluczowym elementem, który doprowadził władze do tożsamości właściciela konta był, według prokuratora, międzynarodowy wniosek wysłany do Departamentu Stanu USA z prośbą o negocjacje w celu udostępnienia przez Twitter danych i  adresu IP. Po tym jak wiadomość o oficjalnym oskarżeniu Ferrari Prieto ujrzała światło dzienne, nazwisko Luksica stało się jednym z najczęściej tagowanych słów (trending topic) na Twitterze w Chile.

Dziennikarz i prezenter radiowy Nacho Lira (@nacholira) [es] zwraca uwagę:

@nacholira: Para cualquiera que la haya leído, hay un abismo de sentido común entre la cuenta de parodia @losluksic y la usurpación de identidad.

@nacholira: Dla każdego kto to czytał istnieje powszechne poczucie przepaści między parodiującym kontem @losluksic a kradzieżą tożsamości.

Użytkownik Sed Non Satiata (@mysickness) [es] napisał komentarz na temat prezydenta Sebastiána Piñery, który jest powszechnym obiektem żartów na Twitterze:

@mysickness: o sea que podemos weviar a @sebastianpinera pero a un #luksicnicagando #chile

@mysickness: więc możemy dowcipkować na temat @sebastianpinera ale #luksic pod żadnym pozorem #chile

Użytkownik Twittera @elquenoaporta [es] zażartował, że jak potentat wystarczająco się wkurzy, to może rozwiązać problem przez zakup Twittera:

@elquenoaporta: El viejo podría irse en volá, hacerle una transferencia a Jack y cerrar esto. Digo, la billetera le da. Del terror.

@elquenoaporta: Ten staruch mógłby zbyt mocno zareagować, zrobić transfer dla Jacka i zakończyć to wszystko. Twierdzę jedynie, że jego portfel zawiera wystarczająco dużo gotówki. Przerażające.

Dziennikarz i fotograf Autherpen (@Autherpen) [es] wypowiedział się na temat całej sprawy ironicznie, ponieważ dotyczy ona biznesmena związanego z przemysłem medialnym:

@Autherpen: Curioso q el dueño de un canal de TV como es #Luksic persiga la libertad d expresión, en este caso, d la sátira a rostros públicos.#irónico

@Autherpen: To ciekawe, że właścicel kanału telewizyjnego taki jak #Luksic wnosi sprawę do sądu dotyczącą wolności wypowiedzi, w tym przypadku, satyrycznych na temat osób publicznych. #irónico (ironia)

Dziennikarz Felipe Bianchi (@bianchileiton) [es] potępił obronę Rodrigo Ferrari przez innych użytkowników:

@bianchileiton: Me perdí. ¿En serio para algunos el tema es la plata de Luksic y no el delincuente que lo suplanta? tamos claritos

@bianchileiton: Zgubiłem wątek. Naprawdę dla niektórych ważniejsza jest kwestia pieniędzy Luksica, a nie kryminalisty, który się pod niego podszył? Więc to tak.

Inni, jak prawnik Luis Mariano Rendón (@lmrendon) [es] przypomniał skandal [es], w którym Luksic został oskarżony o korzystanie z przychylności prawnej ze strony Vladimiro Montesinos, doradcy wywiadowczego (intelligence adviser) byłego peruwiańskiego prezydenta  Alberto Fujimori. Rendón napisał sarkastycznie:

@lmrendon: Q barbaridad !! Manchar el nombre de una persona tan honorable como Luksic !! Se acuerdan de los vladivideos?http://www.economiaynegocios.cl/especiales/caso_lucchetti/index.htm …

@lmrendon: To oburzające!! Splamić imię tak honorowego człowieka jak Luksic!! Pamiętacie vladivideos? http://www.economiaynegocios.cl/especiales/caso_lucchetti/index.htm …

Prawnik Claudio Ruiz z internetowej organizacji non-profit zajmującej się prawami człowieka Derechos Digitales (Digital Rights), i członek jednej z grup obrońców, skomentował sprawę na stronie internetowej FayerWayer [es]:

 “atenta contra el ejercicio de la libertad de expresión. Hoy cualquier tipo de cuenta en Internet que intenta ser una sátira de una figura pública constituiría un delito de usurpación de identidad. Este caso se mantiene sólo porque se trata de Andrónico Luksic” […]

Un caso como el de Rodrigo no habría llegado a juicio jamás en Estados Unidos, Twitter no habría entregado la información, porque sólo la otorgan con una orden judicial. No lo hizo con WikiLeaks, o sea, ése es el estándar que tienen” […]

En definitiva, lo que se obtuvo fue una dirección IP desde donde se conectaba la cuenta @losluksic, lo que de todos modos podría ser cuestionable, porque una IP puede ser utilizada por diferentes personas

“to sprawia, że zagrożona staje się wolność wypowiedzi. Dzisiaj każdy rodzaj konta internetowego, które  jest satyrą na temat osoby publicznej może zostać uznane za ciężkie przestępstwo kradzieży tożsamości. Ta sprawa nabrała realnego znaczenia dlatego, że dotyczy Andrónico Luksica” […]

Sprawa, taka jak Rodriga nigdy nie trafiłaby do sądu w Stanach Zjednoczonych, Twitter nie podałby danych, ponieważ udostepniają je jedynie po otrzymaniu nakazu sądowego. Nie zrobili tego w przypadku WikiLeaks [es], więc widać jakie mają standardy[…]

Podsumowując, to co uzyskali to adres IP, z którego @losluksic się zalogował. To również podlega dyskusji, gdyż tego samego adresu może używać kilka osób [es].

To nie jest pierwszy raz kiedy Andrónico Luksic zainterweniował w kwestii wolności wypowiedzi w internecie i poza siecią. Raptem tydzień temu, pojawiła się wiadomość o zablokowaniu wideo na YouTube [es], zawierającym ustęp z książki „Impunidad Diplomática” („Dyplomatyczna bezkarność”) Francisca Martorella. Wideo można obejrzeć na Vimeo [es] dzięki nakazowi sądu chilijskiego. Wydana w 1993 roku książka opisuje skandale, w które zamieszani byli ówczesny ambasador Argentyny oraz ważni chilijscy politycy i biznesmeni, w tym Luksic.

„Dyplomatyczna bezkarność” nigdy nie trafiła do chilijskich księgarni – nawet po tym jak Interamerykańska Komisja ds. Praw Człowieka uznała ten fakt za pogwałcenie Konwencji Amerykańskiej – także dzięki legalnym źródłom, które potentat  zaprezentował, a które zostały później zaakceptowane przez Sąd Najwyższy. Blokowanie Youtubea jest istotne także dlatego, że jest to pierwsza zarejestrowana sprawa cenzury na tej platformie społecznej przez chilijskie sądy.

Luksic Group [es] kontroluje firmy z różnych dziedzin takich jak: kopalnictwo, leśnictwo, finanse, żywność i mass media. Ich fortuna jest szacowana na 17,8 milliardów dolarów.