Reakcje afrykańskiej blogosfery na grecki kryzys finansowy i MFW

Wyzwania, z którymi zmaga się grecka gospodarka i spowodowana nimi interwencja Międzynarodowego Funduszu Walutowego w celu zapobiegania dalszym efektom rozpadu nie są obce wielu afrykańskim blogerom. Podczas poprzedniego kryzysu MFW zaangażował się w projektowanie programów stabilizacyjnych dla gospodarek afrykańskich targanych przez liczne problemy. Programy przynosiły różne rezultaty.
Afrykańscy blogerzy zareagowali dzieląc się zarówno przestrogami opartymi na wcześniejszych doświadczeniach, jak i nauką, która powinna zostać wyniesiona dla ich regionów.

Le petit nègre [fr] zauważa, że Europa była dość niechętna, aby poprosić MFW o interwencję podczas kryzysu greckiego. Zastanawia się, dlaczego podjęcie decyzji o zaangażowaniu MFW było aż tak trudne dla wspólnoty europejskiej, podczas gdy jeszcze niedawno rozwiązania tego typu były powszechnie stosowane w Afryce. Oto dlaczego sądzi, że kraje europejskie obawiają się recepty, którą MFW wypisał Grecji [fr]:

Le twist dans le cas grec et que, comme on ne peux pas dévaluer l’Euro comme on a jadis dévalué le Franc CFA, les dirigeants européens se retrouvent contraints et forcés d’aider d’une manière ou d’une autre la Grèce

Problemem Grecji jest fakt, że istnieje silna opozycja unikająca błyskawicznej dewaluacji euro, jak uczyniono to wcześniej dla CFA (ang. African Financial Community). Stąd europejscy przywódcy zostali przyparci do muru i obecnie są zmuszeni pomóc Grecji w taki lub inny sposób.

Lambert Mbela podobnie stwierdza, że biorąc pod uwagę poziom deficytu budżetowego w wielu krajach europejskich oprócz Grecji, strefa euro powinna rozważyć solidną dewaluację swojej waluty [fr]:

Admettons quand même que les situations sont similaires : déficit budgétaire, endettement public, taux de chômage élevé, balance commerciale déficitaire, mauvaise gestion des finances publiques, avec comme cerise sur le gâteau, fricotage des données publiques !!!
Sérieux, si c’avait été le Mexique, l’Argentine ou le Burkina-Faso qui présentait de tels manquements, Monseigneur FMI préconiserait déjà une dévaluation « compétitive » et des programmes d’ajustement structurel afin de rétablir les finances publiques.

Przyjmijmy, że kształt tych dwóch sytuacji jest nieziemsko zbliżony do siebie: deficyt budżetowy, dług publiczny, wysoki poziom bezrobocia, ujemny bilans handlowy, złe zarządzanie finansami publicznymi i, na koniec, zaniedbana informacja publiczna!!!
Szczerze mówiąc, gdyby to był Meksyk, Argentyna czy Burkina Faso, wszechmocny MFW bez zawahania zaleciłby konkretną dewaluację i program stabilizacyjny, aby wzmocnić finanse publiczne.

Éric Toussaint tłumaczy, że ten pozornie nieproporcjonalny rozkład interwencji MFW względem regionów może być bezpośrednio spowodowany faktem, że kraje południowe nie odgrywają większej roli w procesie decyzyjnym MFW [fr]:

l’Afrique subsaharienne occupe une place égale à la France alors qu’elle compte 10 fois plus d’habitants. L’Afrique au Sud du Sahara ne dispose que de deux membres au sein du Conseil d’administration du FMI et ces deux membres doivent exprimer le point de vue de 48 pays [..] Vous imaginez la difficulté des 48 pays africains à se faire entendre si seuls 2 administrateurs les représentent.

Pomimo że region Afryki Subsaharyjskiej jest zamieszkiwany przez 10 razy więcej ludności niż Francja, oba te obszary posiadają identyczną siłę głosu w MFW. Wspomniany region posiada tylko dwóch przedstawicieli w zarządzie dyrektorów MFW, a ich rolą jest przedstawienie opinii 48 państw […] Każdy może sobie wyobrazić jak trudno wyrazić zdanie 48 państw, kiedy dysponuje się tylko dwoma przedstawicielami.

Mapa głosów w MFW pod względem regionów w 2006, wyk. World Mapper CC-license


Musengeshi Katata na Forum Realisance zagłębia się jeszcze bardziej w powody, dla których kryzys w Grecji uchodził uwadze przez bardzo długi okres czasu [fr]. Chociaż ostatnio MFW opublikował optymistyczny raport o stanie regionu Afryki Subsaharyjskiej [fr], wiele osób wciąż pozostaje sceptycznych, ponieważ nacisk położono na wzrost gospodarczy, podczas gdy wiele ważnych spraw zostało przemilczanych [fr].
Na koniec Paul Bara na AfriqueRedaction wyraża się pesymistycznie na temat trwałego rozwiązania dla kryzysu globalnego (fr):

Notre modèle de croissance basé, sur la séquence : crédit – consommation – dette, est obsolète. En second lieu parce que les systèmes politiques et les gouvernements semblent incapables de jeter les bases d’un nouveau modèle de développement [..] Un Krach parait donc inévitable en 2010 puisque comme l’explique Kenneth Rogoff, la défaillance d’un état (ou de plusieurs) paraît inévitable : se posera alors de manière aiguë le problème d’un modèle de croissance totalement inadapté (crise systémique).

Nasz obecny model wzrostu, składający się z trzech etapów: kredyt- konsumpcja- zadłużenie, jest przestarzały. Nie jest wspomagany przez systemy polityczne ani rządy, które tylko pozornie nie są w stanie położyć fundamentów pod nowy model rozwoju […] Krach z 2010 roku wydaje się nieunikniony, ponieważ, jak tłumaczy Kenneth Rogoff, bankructwo jednego stanu (lub kilku innych), również wydaje się być nie do ominięcia: problem kryzysu systemowego wynikającego z niedopasowania modelu wzrostu wkrótce stanie się wyjątkowo wyraźny.

Rozpocznij dyskusję

Autorzy, proszę Zaloguj »

Wskazówki

  • Wszystkie komentarze są moderowane. Nie wysyłaj komentarza więcej niż raz, gdyż może to zostać zinterpretowane jako spam.
  • Prosimy, traktuj innych z szacunkiem. Komentarze nieprzywoite, obraźliwe lub atakujące inne osoby nie będą publikowane.