Ten dzień zaczął się w Gazie “normalnie”. Jednak do końca dnia, okazało się, że 27 grudnia będzie najbardziej krwawym dniem konfliktu palestyńsko-izraelskiego od 1967 roku. Mimo, iż celem izraelskich ataków lotniczych był Hamas, w miarę upływu dnia stało się jasne, iż pośród 225 ofiar będą też osoby cywilne.
Blogerzy w Palestynie i na całym świecie są w szoku widząc rosnące liczby. Szok ten, wraz z gniewem na stronnicze relacje mediów, jest wyczuwalny w dzisiejszych postach.
Marcy Newman z body on the line opisuje jej dzień na brzegu zachodnim, wpominając moment, gdy usłyszała wiadomości [en]:

O 11:30 rano itf rozpoczęli ataki lotnicze na Gazę amerykańskimi F16. Radio nie podaje wiadomości. Nikt nie zdaje sobie z tego sprawy. Lecz w przeciągu 15 minut około dwustu pacjentów napływa do szpitali, na przykład do szpitala al shifa. Od dziesięciomiesięcznych dzieci do 55-ccioletnich kobiet, ludność cywilna Palestyny przeżywa masakrę. To najbardziej krwawy dzień Palestyny od 1967 roku.

Kończy mówiąc:

To najbardziej krwawy dzień Palestyny od 1967 roku. Straciłam rachubę czasu. Oglądałam al jazeera po angielsku i arabsku godzinami. Jest 3.08 rano. Itf zabombardowali meczet usytuowany kilka godzin drogi od szpitala al sheaf. Myślę, że stało się to gdzieś koło 1:10 rano. Nie jestem pewna. 225 Palestyńczyków w masakrze. Więcej pod gruzami.

Haitham Sabbah, jak sam się opisuje “wysiedlony bloger palestyński” publikuje zdjęcia zrobione dziś na tereni Gazy, komentując [en]:

Palestyńczycy na okupowanym brzegu zachodnim poszli demonstrować przeciwko izraelskim przestępstwom terrorystycznym w Gazie i zaatakowali Izraelczyków kamieniami. Raporty donoszą, iż wszystkie nieporozumienia pomiędzy partiami zanikły podczas tych demonstracji, włącznie ze stronnikami Hamasu i Fatah, którzy zaatakowali armię terrorystyczną Izraela razem.

Bloger marokański Al Miraat zachowuję swą stałą spokojną opinię mówiąc [en]:

Bombardowanie terenów cywilnych nie jest aktem cywilizowanym. Od Nurenbergi jest to uznane za przestępstwo wojenne. To przestępstwo wojenne; masakra; masowe zabójstwo; dokonane przez wykonaną w Ameryce broń, opłaconą głównie z kieszeni amerykańskich podatników.
Najgorsze jest to, że nie uczyni to z Izraela bezpieczniejszego miejsca, a wręcz wywoła wśród  Palestyńczyków (i Arabów) tendencje do bardziej ekstreminstycznych zachowań. Ta polityka była prowadzona od dekad, a to właśnie Izrael zachowuje status quo.

KABOBfest's Mohammad, znajdujący się w Palestynie, podsumowuje wydarzenia dnia. Miał on możliwość rozmowy z członkami rodziny I przyjaciółmi z Gazy, więc donosi o ich reakcjach [en]:

Trudno było skontaktować się w ciągu dnia z Gazą, lecz udało mi się nawiązać kontakt z wujkiem Mohhamedem. Był on w szoku, nie mógł mówić. Zapytałem, gdzie się znajduje; odpowiedział, że obok budynku, w którym wydaje się paszporty. Wewnątrz znajdowało się 50 ciał. Nie mogłem mówić. Odłożyłem słuchawkę.
Mój wujek Jasim z Khan Younis także był na zewnątrz. Powiedział, że jest w porządku, lecz wśród eksplozji i martwych ludzi.
Nawet nie chciałem już rozmawiać z wujkiem Mahmoudem; moja matka do niego zadzwoniła  – słyszała tylko płacz dookoła niego. Jego żona opłakiwała śmierć swojego brata.
Uważam, że najbardziej przejmującym uczuciem był szok, czy w Gazie, czy na brzegu zachodnim. Jako pierwsze ofiary, przyzwyczailiśmy się do Izraela przekraczającego czerwone linie i ich nieustanną politykę opresji i okupacji. Lecz to było coś innego. Sam zasięg masakry był nie do pojęcia.

Podsumowuje on:

Izrael nadal uważa, że może bronić swoich racji siłą. Jedyną drogą do osiągnięcia celu jest dla nich ludobójstwo. Lecz jest jeszcze jeden aspekt sprawy: nadchodzące wybory w Izraelu. Zbrodnie przeciw Palestynie to znane zachowanie rządzących Izraelem w celu zdobycia poparcia wyborców, a ponieważ oczekuje się, iż Likud wygra wybory, to zdecydowanie polityczna gra partii Kadima.
Dziś i przez następnych kilka dni odbędą się demonstracje w Izraelu, łączące niebezpieczne fantazje Zionistów z ubieganiem się o władzę. Przez 60 lat Izrael starał się narzucić Plestyńczykom swoje decyzje, i przez 60 lat żaden izraelski rząd nie był w stanie tego zrobić.
Zapamiętajcie Gazę.

Więcej informacji o atakach na Gazę, na Global Voices tutaj.