W 2010 roku Chile nawiedziło potężne trzęsienie ziemi, w kilku krajach nastąpiły zmiany na stanowisku głowy państwa, niespodziewanie zmarł były prezydent Argentyny Nestor Kirchner, peruwiański pisarz Mario Vargas Llosa został uhonorowany Nagrodą Nobla, a w Santiago, w Chile, miał miejsce Szczyt Global Voices [1] [ang.]. Przyjrzyjmy się tym i innym wydarzeniom 2010 roku relacjonowanym z perspektywy mediów socjalnych przez nasz latynoamerykański zespół.
Katastrofy naturalne
W 2010 region został poważnie doświadczony przez katastrofy naturalne. W styczniu Juan Arellano pisał o lawinach błotnych w Cuzco, w Peru [2] [ang.], które uwięziły prawie 2000 turystów a Juliana Rincón zebrała video relacje [3] z miejsc najbardziej potrzebujących pomocy.
[4]
Chillán w Chile 27 lutego 2010, zniszczenia po trzęsieniiu ziemi. Fot. Felipe Ovalle, Flickr, wykorzystane w ramach licencji Attribution-NonCommercial-NoDerivs 2.0 Generic Creative Commons
27 lutego Eduardo Avila informował o trzęsieniu ziemi w Chile pisząc, że [5]:
O godzinie 3:34 czasu lokalnego, trzęsienie ziemi o sile 8.8 stopni w skali Richtera nawiedziło region Maule w Chile. Trzęsienie ziemi było odczuwalne w stolicy kraju Santiago, oddalonej o 325 km od epicentrum.
Została stworzona specjalna strona poświęcona relacjom [6] [his.] mieszkańców regionu, zawierała też teksty z Global Voices jak na przykład post Felipe Cordero o ujawnionych przez trzęsienie ziemi dysproporcjach społecznych [7] [ang.] czy raport Silvii Viñas o dotkniętych przez trzęsienie ziemi o Indianach z plemienia Mapucze [8] [ang.].
W maju, Gwatemala została doświadczona przez wzmożoną aktywność wulkanu Pacaya [9] oraz tropikalny sztorm Agata [10] [ang.]. Silne opady deszczu nawiedziły we wrześniu Meksyk powodując powodzie w stanach Veracruz i Tabasco [11] [ang.]. W listopadzie tropikalny sztorm Thomas uderzył w Kostarykę.
Zeszłoroczna zima dała się we znaki szczególnie Kolumbijczykom. Catalina Restrepo pisała o powodziach [12] [ang.] w północno-wschodniej części departamentu Chocó [13] oraz o społecznej solidarności w Kolumbii przy okazji akcji “Twitterathon” [14][ang.] mającej na celu zbiórkę darów dla ofiar zimy.
Pod koniec roku również w Wenezueli miały miejsce silne opady deszczu, powodzie i osunięcia ziemi [15] [ang.]. Akcje pomocy nabrały znaczenia politycznego, według kilku bloggerów [16] [ang.] przykładem tego jest prawo organiczne [17] [ang.], które daje prezydentowi Hugo Chavezowi specjalne uprawnienia aż do czerwca 2012.
Polityka, stosunki międzynarodowe i konflikty
Polityka jest zawsze gorącym tematem w regionie i rok 2010 nie był pod tym względem wyjątkowy.
Początek roku to wybory prezydenckie w Chile i zwycięstwo [18], po 20 latach rządów lewicującej Koalicji Partii na rzecz Demokracji [19], skłaniającego się ku prawicy Sebastiana Piñery. Pierwsze miesiące jego prezydencji upłynęły pod znakiem takich wydarzeń jak strajk głodowy indian z plemienia Mapucze [20] [ang.]protestujących przeciwko politycznemu wykorzystaniu prawa antyterrorystycznego, oraz uwolnienie 33 uwięzionych pod ziemią górników [21][ang.] na północy Chile.
W Urugwaju, 1 marca José Mujica [22] został zaprzysiężony na prezydenta [23] i, tym samym, przedłużył rządy lewicowej koalicji Frente Amplio [24] (Szeroki Front).
W Kolumbii prawicowy kandydat Juan Manuel Santos [25] zastąpił na stanowisku prezydenta [26]Álvaro Uribe [27]. Julián Ortega pieczołowicie zrelacjonował wybory z 30 maja [28] [ang.] widziane oczami mediów społecznościowych, a zwłaszcza przez Twitter [29], następnie informował o pierwszych reakcjach na wyniki wyborów, jakie zaobserwował na Twitterze [30] oraz w kolumbijskiej blogosferze [31] [ang.].
[32]"Drobiazgi, które dużo znaczą: namacalny dowód wzięcia udziału w wyborach parlamentarnych 2010, w tle wenezuelska flaga ponieważ nie chodzi tylko o partie polityczne, chodziło i zawsze będzie chodzić o mój kraj”. Fot. Flickr, użytkownik @Ivanchild. Zdjęcie wykorzystane w ramach licencji Creative Common, nie dla użytku komercyjnego.
26 września Wenezuelczycy zagłosowali za zmianami w Zgromadzeniu Narodowym, jednoizbowym ośrodku władzy ustawodawczej. Juliana Rincón przedstawiła nam serię filmów internetowych [33] zachęcających do głosowania. Natomiast Patricia Acosta przygotowała raport na temat internetowego aktywizmu [34] [ang.] towarzyszącemu kampanii na Twitterze oraz zestawiła powyborcze analizy i opinie [35] [ang.] bloggerów.
Zaledwie kilka dni po wyborach w Wenezueli, 30 września, strajk policji w Ekwadorze wywołał chaos w całym kraju. Ekwadorczycy usiłowali zrozumieć co się wokół nich dzieje. Portal Global Voices stworzył specjalną stronę [36]relacjonującą przebieg wydarzeń, zawierającą m.in. artykuły Pauliny Aguilery [37] i Miltona Ramireza [38] [ang.].
Kolene nieoczekiwane zdarzenie miało miejsce w październiku w Argentynie kiedy to były prezydent kraju Nestor Kirchner zmarł na zawał serca [39] [ang.].
W Ameryce Środkowej, między Nikaraguą a Kostaryką wybuchł konflikt [40] [ang.] o rzekę San Juan , który jeszcze zaostrzył trwający już spór terytorialny między tymi krajami. Kostarykański blogger Roy Rojas, swoim postem [41] o reakcjach na konflikt w blogosferze Kostaryki rozpoczął dyskuję, którą Rodrigo Peñalba z Nikaragui kontynuował w swoim dwuczęściowym poście [42] (tu część druga [43]) [ang.]o konflikcie.
Dalej na północ, emigranci podróżujący przez Meksyk do Stanów Zjednoczonych stali się tematem serwisów informacyjnych na całym świecie kiedy 23 sierpnia w Meksyku znaleziono 72 ciała emigrantów [44] [ang.] z kilku krajów Ameryki Łacińskiej.
W Meksyku, przemoc związana z narkotykami [45] była przedmiotem zainteresowania mediów obywatelskich [46] przez cały rok. Juliana Rincón pisała [47] [ang.]:
Meksykańscy bloggerzy zastanawiają się czy, pochodzące z mediów obywatelskich, zdjęcia i filmy pokazujące brutalne przestępstwa to odpowiedź na opór masowych mediów przed relacjonowaniem przypadków przemocy związanej z przemytem narkotyków czy raczej tylko kolejny sposób na sianie strachu i terroru.
Również w Meksyku, w mieście Cancun, od 29 listopada do 10 grudnia miała miejsce Konferencja Klimatyczna ONZ – COP16 [48] [ang.]. Meksykanka, Andrea Arzaba, jako członek projektu Adopt a Negotiator [49], informowała na bierząco o przebiegu negocjacji. Andrea pisała zarówno o pracy innych obserwatorów [50] jak i o wnioskach płynących z konferencji [51] [ang.].
Kultura
W zeszłym roku także bogata kultura regionu znalazła swoje miejsce w relacjach Global Voices. Meksykańska pisarka Issa Villarreal stworzyła trzy-częściowy raport na temat graffiti i sztuki ulicy w Ameryce Łacińskiej [52]. Pod koniec roku, Wenezuelka Laura Vidal wprowadziła nas w świat wenezuelskiego komiksu [53] i przyjrzała się jego obecności w sieci.
[54]Mario Vargas Llosa w Instytucie Cervantesa w Nowym Jorku 7 pażdziernika 2010. Ogłoszenie przyznania mu literackiej Nagrody Nobla. Fot. Flickr, użytkownik Globovision, wykorzystane w ramach licencji Attribution-NonCommercial 2.0 Generic Creative Commons.
W Chile, Isabel Allende została nagrodzona chilijską Nagrodą Literacką [55] [ang.] za rok 2010, nagrodą z jednej strony krytykowaną, a z drugiej, według niektórych, spóźnioną. Jednak najważniejszym wydarzeniem w literaturze latynoamerykańskiej było przyznanie literackiego Nobla, jak to komentuje [56] peruwiańska autorka:
W czwartek 7 października, Peruwiańczyków obudziła wiadomość nazwana potem ‘wiadomością roku': Mario Vargas Llosa [57] został nagrodzony [56] [ang.]przez Szwedzką Akademię Literacką Nagrodą Nobla.
Silvia Viñas zbadała wydźwięk tej nagrody w Ameryce Łacińskiej [58] [ang.], natomiast Juan Arellano przeanalizował relacje łączące pisarza z jego ojczyzną [59][ang.].
Rok 2010 dla Ameryki Łacińskiej był bez wątpienia rokiem obfitującym w wydarzenia. Bloggerzy z regionu przedstawiali nam najbardziej omawiane zdarzenia z unikalnej perspektywy, a także otworzyli nam oczy na zjawiska, które nie doczekały się uwagi mediów masowych. Latynoamerykański zespół Global Voices będzie wsłuchiwał się w głosy latynoamerykańskiej blogosfery także i w 2011.